Als we gaan zoeken op de betekenis van leefstijlgeneeskunde komen we bij diverse omschrijvingen uit.
Eén van de belangrijkste kenmerken, die we vreemd genoeg niet bij alle omschrijvingen tegenkomen, is het uitgangspunt dat bij deze benadering van de geneeskunde de oorzaak van de aandoening, c.q. de klachten, als richtpunt dient.
Doordat deze op de oorzaak gerichte benadering van gezondheidsklachten kan leiden tot het verminderen of het wegnemen van de oorzaak, zullen de klachten in veel gevallen niet van chronische aard blijken.
Veel standaard procedures binnen de huidige gezondheidszorg richten zich enkel op de symptomen, enerzijds omdat men voor veel "chronische" ziekten niet in staat is om op basis van wetenschappelijk onderzoek 'de' oorzaak aan te tonen en anderzijds is het voor veel marktpartijen een uiterst lucratief verdienmodel gebleken om ziekteprocessen te managen en mensen de rest van hun leven afhankelijk te houden van medicatie en behandelingen.
Waarbij het onvermogen of de onwil van patiënten om leefstijlveranderingen door te voeren, vaak ter verdediging wordt opgevoerd door de behandelende zorgprofessionals.
Om de zorg in de toekomst betaalbaar en uitvoerbaar te houden zullen we de focus moeten verleggen van symptoombestrijding naar de oorzaak van deze symptomen.
Wat houdt leefstijlgeneeskunde in?
De algemene omschrijving die het ACLM (American College of Lifestyle medicine) hanteert lijkt mij een goede start.
Leefstijlgeneeskunde omvat het gebruik van een op wetenschappelijke feiten gebaseerde therapeutische benadering van de levensstijl, zoals:
Een overwegend, zo min mogelijk bewerkt, plantaardig voedingspatroon, regelmatige lichaamsbeweging, voldoende slaap, stressmanagement, de vermijding van risicovolle stoffen, en andere niet medicamenteuze modaliteiten ter preventie, behandeling en het veelvuldig omkeren van aan leefstijl gerelateerde chronische ziekten.
Het ACLM heeft in Augustus 2018 het standpunt ingenomen dat een Whole Food Plant Based voedingspatroon het meest effectief is om bovenstaande doelen te verwezenlijken.
Waarom komen zij tot een dergelijk advies?
Hieronder zal ik enkele mogelijke beweegredenen noemen:
Hart en vaatziekten zijn voor 90% te voorkomen, te stoppen in de ontwikkeling en in de meeste gevallen terug te draaien door het invoeren van een Whole Food Plant Based voedingspatroon!!!
Dit is met nog geen enkel ander voedingspatroon/leefstijl gelukt laat staan wetenschappelijk aangetoond.
Als we dit weten waarom zouden we dan überhaupt een andere benadering toepassen of, waar ik meer moeite mee heb, adviseren?
Daarnaast kan een WFPB benadering prostaatkanker in een vroeg stadium remmen, stoppen en zelfs de tumor laten slinken, waarbij geconstateerd werd dat meer dan 500, aan kanker gerelateerde gen-expressies, werden omgekeerd. Meerdere ander kankersoorten zijn in de drie fases waarin de ontwikkeling van deze ziekte zich kan bevinden, positief te beïnvloeden. Bekijk ookKanker op een plantaardig dieet.
Diabetes 2 is om te keren waarbij de insulineresistentie wordt verbeterd en zelfs de bèta-cellen in de pancreas, die verantwoordelijk zijn voor de productie van insuline, kunnen beter gaan functioneren. Tevens verminderen of verdwijnen, retinopathie en neuropathische klachten. (Diabetes 2 op een plantaardig dieet)
Ook bij diabetes 1 is vaak de insulinegevoeligheid van de cellen te verbeteren en zien we bij veel DM 1 patiënten de mogelijkheid ontstaan om minder insuline te gebruiken.
Een schat aan wetenschappelijk onderbouwde gegevens over het behandelen van alle vormen van diabetes met leefstijl, vindt je op: https://www.masteringdiabetes.org/
Deze lijst kan ik heel uitgebreid maken, maar het is eenvoudiger om te verwijzen naar de lezing "How not to Die" waarin voor de 15 meest voorkomende doodsoorzaken op een pakkende wijze uiteen wordt gezet wat een WFPB voedingspatroon kan betekenen. Waarbij de in deze lezing aangehaalde studies uiteraard via de bronvermeldingen direct zijn te benaderen.
Het boek "How Not to Die" is ook in het Nederlands verschenen onder de titel "Hoe Overleef Je".
Zie de korte presentatie van dr. Dean Ornish waarin hij 40 jaar aan onderzoek en praktijkervaring weet samen te vatten in slechts 20 minuten.
Duur: 21 min.
